Ηλεκτρονικό Ταχυδρομείο

Αποκαλείται και e-mail. Γιά πολλούς χρήστες ενός UNIX συστήματος είναι ο αρχικός λόγος γιά να το χρησιμοποιήσει κάποιος. Η υπηρεσία αυτή δίνει τη δυνατότητα σε κάποιον να ετοιμάσει ένα γράμμα πληκτρολογώντας το σε ένα τερματικό και μετά να το στείλει μέσω του δικτύου σε έναν ή περισσότερους παραλήπτες, οι οποίοι εξυπακούεται ότι πρέπει να έχουν λογαριασμό σε έναν από τους υπολογιστές που είναι συνδεδεμένοι στο Internet (ή σε κάποιο άλλο από τα δίκτυα που συνδέονται με αυτό). Παρόμοια, μπορεί ο αποστολέας να γίνει και παραλήπτης γραμμάτων. Πολλοί το βλέπουν σαν υποκατάστατο των τηλεφωνημάτων ή του απλού ταχυδρομείου, αλλά στη πραγματικότητα είναι κάτι διαφορετικό. Παρατίθενται συνοπτικά τα υπέρ και τα κατά.

Υπέρ:

Είναι πολύ γρήγορο (ένα μικρό γράμμα κάνει σε ώρες εργασίας γύρω στα 2 λεπτά γιά να φτάσει πχ. στο Los Angeles). Προσοχή: η γεωγραφία του δικτύου ΔΕΝ έχει άμεση σχέση με τη φυσική γεωγραφία, πχ. το Los Angeles μπορεί να είναι πιό κοντά (με ταχύτερες συνδέσεις) στο ΕΜΠ απ' ότι ένα πανεπιστήμιο στη Πορτογαλία.
Δεν χρειάζεται ο χρήστης να παρακολουθεί τη μεταφορά του ταχυδρομείου (σε συστήματα πολλαπλών χρηστών είναι τελείως αυτόματη η μεταφορά) σε αντιδιαστολή με ένα FAX ή ένα τηλεφώνημα. Οταν έχει σταλθεί το μήνυμά σας, ο αποδέκτης θα το έχει στη διάθεσή του την επόμενη φορά που θα μπεί στο δικό του υπολογιστή (εάν δεν είναι μέσα την ώρα που φτάνει ένα γράμμα γιά αυτόν). Με άλλα λόγια : δεν υπάρχει πλέον λόγος γιά κυνηγητό στο τηλέφωνο (telephone tag). Κι αν έχετε μιάν ιδέα ή ένα σημαντικό νέο στη μέση της νύχτας, μπορείτε να τη καταγράψετε και να τη στείλετε εκείνη τη στιγμή.
Είναι πιό οικονομικό (και πιο οικολογικό!) σε ενέργεια: μιά τηλεφωνική γραμμή μπορεί να μεταβιβάσει έναν πραγματικό πακτωλό από γράμματα και μηνύματα με ελάχιστο κόστος. Στα γράμματά σας μπορείτε να ενσωματώσετε αρχεία του συστήματος, (με το ανάλογο software) εικόνες, ήχους, εκτελέσιμα προγράμματα, κτλ.
Μπορεί εύκολα να προσδιοριστεί μεγάλος αριθμός αποδεκτών, και να σταλθεί το γράμμα κατά ένα βέλτιστο τρόπο στον κάθε έναν από αυτούς χωρίς παρέμβαση του αποστολέα (πχ. ένας καθηγητής που θέλει να στείλει από μιά κόπια ενός μηνύματος σε 25 φοιτητές, δεν χρειάζεται να φωτοτυπήσει το γράμμα κτλ., αλλά απλώς το στέλνει ταυτόχρονα σε όλους την ίδια στιγμή).
Χαμηλό κόστος (στο ΕΜΠ είναι μηδαμινό), επειδή πρόκειται γιά μιά υπηρεσία που χρησιμοποιείται από πολλούς.

Κατά:

Δεν υπάρχει απόλυτη εγγύηση ότι έφτασε ένα γράμμα στον προορισμό του, γιά πολλούς και διάφορους λόγους, πχ. μιά ενδιάμεση μηχανή που έπαθε βλάβη (έτσι θα πρέπει ο αποδέκτης να απαντά πάντα όταν παραλαμβάνει ένα τέτοιο γράμμα, για να βεβαιωθεί ο αποστολέας ότι έφτασε στον προορισμό του). Βέβαια μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι το ίδιο ισχύει γιά τα Ελληνικά Ταχυδρομεία.
Ο αποστολέας πρέπει να χρησιμοποιήσει ειδικές διευθύνσεις ("ηλεκτρονικές") που δεν έχουν και πολλή σχέση με τις ταχυδρομικές. Αυτό αποτελεί κυρίως θέμα εμπειρίας.
Στο Unix, όταν μπαίνετε στο σύστημα και βλέπετε το μήνυμα "You have mail" ή "You have new mail", σημαίνει ότι άλλος χρήστης σας έχει στείλει γράμμα.

Υπάρχουν διάφορα προγράμματα διαθέσιμα που υλοποιούν την υπηρεσία του Ηλεκτρονικού Ταχυδρομείου στο Unix. Ενα από αυτά είναι το Elm. Είναι ένα από τα πιό δημοφιλή προγράμματα στο Εργαστήριο Λογισμικού, και είναι σαφώς πιό εύκολο στη χρήση από το mail / mailx / Mail, χωρίς να υπολείπεται σε ευκολίες και ισχύ. Ο συγγραφέας του Elm έχει θέσει τον κώδικα του προγράμματος στην διάθεση κάθε ενδιαφερομένου να το βάλει στη δική του μηχανή. Ζητήστε από τον system administrator σας να το εγκαταστήσει αν δεν είναι ήδη εγκατεστημένο (το Εργαστήριο Λογισμικού έχει τη πιό τελευταία έκδοση).