Ένα σενάριο χρήσης του Internet

Φανταστείτε έναν ερευνητή που δουλεύει σε μοριακή βιολογία (ή οτιδήποτε άλλο επιθυμείτε). Κάθεται στον σταθμό εργασίας του, και το πρώτο πράγμα που κάνει είναι να δεί την αλληλογραφία του. Αντί να πιάσει ένα ψαλίδι και να αρχίσει να ανοίγει φακέλλους, κοιτάει την ηλεκτρονική του αλληλογραφία: μηνύματα από κάθε γωνιά του κόσμου, καθώς κι ένα από τον συνεργάτη του που έφυγε χτες το βράδυ από το εργαστήριο και του υπενθυμίζει να κάνει ένα υπολογιστικό πείραμα με τα νέα δεδομένα που μάζεψε χθες.

Ο ερευνητής μας ανοίγει ένα παράθυρο στον υπερυπολογιστή που δουλεύει τα μεγάλα προγράμματα, κάπου στην Αμερική (ή στο ΕΜΠ), ξεκινάει το πρόγραμμα με τα δεδομένα που του έστειλε ο συνεργάτης του ηλεκτρονικά, και κοιτάει τις γραφικές παραστάσεις που του στέλνει ο υπερυπολογιστής μέσα από το δίκτυο. Καθώς ο υπερυπολογιστής υπολογίζει το επόμενο διάγραμμα, ο ερευνητής μας ετοιμάζει ένα report και το στέλνει ηλεκτρονικά σε έναν άλλο συνεργάτη του στην Ολλανδία (η κάπου αλλού). Μετά κοιτάει στα ηλεκτρονικά νέα μήπως έχει τίποτε ενδιαφέρον σχετικά με προγράμματα ή δεδομένα γιά πρωτεϊνες. Αχά, να ένα καινούργιο πρόγραμμα : δεν το έχουν εδώ στο ΕΜΠ, οπότε ας πάρουμε ένα αντίγραφο να δούμε αν αξίζει τον κόπο. Καθώς αρχίζει να κατεβάζει το νέο πρόγραμμα στη μηχανή του, ελέγχει αν ένας φίλος του από παλιότερα χρόνια είναι στον υπολογιστή του στην Ν. Ζηλανδία - είναι μέσα, ας του μιλήσουμε!

Μετά από μιά φιλική συζήτηση μέσω των υπολογιστών, ο ερευνητής μας συνδέεται με ένα ηλεκτρονικό μικροσκόπιο γιά το οποίο έχει κανονίσει να εκτελεστεί ένα πείραμα με μιά νέα πρωτεϊνη. Το πείραμα ξεκινάει, αλλά τα πειραματικά δεδομένα είναι περίεργα. Χμμ, ας πάμε στη Γενετική Τράπεζα, στον τομέα της βιβλιογραφίας, μήπως κι έχει τίποτα σχετικό (κάπου στην Αμερική). Δεν υπάρχει τίποτα πρόχειρο που να έχει κάποια σχέση, ας βάλουμε το αυτόματο σύστημα που ψάχνει όλες τις βιβλιοθήκες στο Δίκτυο με τις κατάλληλες λέξεις-κλειδιά. Ενόσω το πρόγραμμα ψάχνει στη βιβλιογραφία, ο ερευνητής μας συντάσσει ένα γράμμα προς τον συνεργάτη του, βάζει όλα τα δεδομένα που προέρχονται από το μικροσκόπιο. Στο μεταξύ κοιτάει αν οι φοιτητές του έχουν στείλει τις εργασίες τους ηλεκτρονικά. Μμμ, ο κ. Χ πάλι καθυστέρησε - ίσως πρέπει να του στείλουμε κάποια επίπληξη;

Τελικά, ο ηλεκτρονικός ερευνητής βρήκε ένα paper με σχετικό θέμα- ας το πάρουμε να το διαβάσουμε. Το φέραμε, το στείλαμε στον εκτυπωτή laser στον κάτω όροφο, και το διαβάζουμε. Ναι, έχει κάποια ομοιότητα η κατάσταση, αs στείλουμε στον συγγραφέα του paper ένα μήνυμα γιά περαιτέρω διευκρινίσεις. Ακόμα είναι μεσημέρι; Ας είναι, πάμε να βρούμε έναν αντίπαλο γιά σκάκι στο Δίκτυο. Αχά, να ο Υ: έχει ενδιαφέρον το παιχνίδι μαζί του. Του στέλνουμε πρόσκληση γιά αγώνα blitz, δέχεται και το παιχνίδι αρχίζει. Στο μεταξύ έρχεται μιά απάντηση από τον συγγραφέα του paper από το Ισραήλ: βρίσκει ενδιαφέροντα τα δεδομένα μας και θα τα μελετήσει. Ισως έχει κάποια ιδέα γιά το πως ερμηνεύονται.

Το σκάκι τελειώνει, καιρός για ανάπαυση στο σπίτι. Αφήνουμε ένα (ηλεκτρονικό φυσικά) σημείωμα στη Γραμματεία να μας στείλει τη λίστα με τα μέλη ενός project Φυσικής στο ΕΜΠ: ίσως χρειαστούμε βοήθεια γιά να καταλάβουμε τι συμβαίνει, και πάμε σπίτι. Αφού φτάσουμε στο σπίτι και ξεκουραστούμε, μπαίνουμε στο ΕΜΠ από το σπίτι μας μέσω modem και ελέγχουμε την αλληλογραφία που μπορεί να ήρθε από Αμερική (λόγω διαφοράς ώρας, τα πρώτα μηνύματα έρχονται αργά το απόγευμα). Α, η Γραμματεία μας έστειλε τη λίστα με τα άτομα του Τομέα Φυσικής: ας πάρουμε μετά ένα τηλέφωνο γιά συζήτηση από κοντά. Κάποιος φοιτητής προτείνει σε ένα γράμμα του να γράψει ένα εισαγωγικό κείμενο γιά το Δίκτυο. Ισως να είναι καλή ιδέα...

Με λίγη φαντασία, μπορεί κάποιος να δεί ότι ένα τέτοιο είδος παγκόσμιου εργαστηρίου / βιβλιοθήκης / χώρου κοινωνικών συναντήσεων είναι εξαιρετικά αποτελεσματικό: Δεν υπάρχει ανάγκη να τρέχει από ήπειρο σε ήπειρο γιά να τα πραγματοποιήσει όλα αυτά - τα κάνει από το γραφείο του ή το σπίτι, χωρίς κόπο κι έξοδα. Και το πιό σημαντικό απ'όλα είναι ότι είναι ήδη πραγματικότητα.