Ο Ύμνος του Προσκόπου

Με καρδιά από τόλμη γεμάτη
με ματιά σαν αστράφτει γοργή
το καθήκον ο Πρόσκοπος πράττει
όπου χρέος σεμνό τον καλεί.

Με θυσία προτείνει τα στήθια
για να δώσει στους άλλους βοήθεια
λεβεντιά, αγαθότης κι αλήθεια
του Προσκόπου είν' όλ' η ζωή.

Yψηλόφρων, γενναίος, ιππότης
στην τιμή του υπόσχεται αυτός
κι είναι ο λόγος του πάντα Θεότης
και στο Νόμο του μένει πιστός.

Ένα άριστο σύνθημα έχει
'Εσο Έτοιμος, τούτο προσέχει
στους αγώνες ακούραστος τρέχει,
είναι εύθυμος και γελαστός.

Περπατά και βροντά ,
όρη δάση περνά
και το βήμα ταχύ,
μέσ' στους κάμπους ηχεί
Λεβεντιά, αγαθότης κι αλήθεια
του Προσκόπου είν' όλη η ζωή.

Ελληνικός Προσκοπισμός

Ήταν μια μέρα που γυρνούσα μοναχός
και που ζητούσα να 'βρω ευτυχίας λίγο φως
τότε μια γνωριμία, που 'ρθε κείνη τη στιγμή
μου 'δωσε θάρρος στη ζωή.

Ε - λα λα ε ....

Και από τότε που δεν είμαι μοναχός
φίλος μου είναι ο Ελληνικός Προσκοπισμός
μ' ευγνωμοσύνη θυμάμαι όλα εκείνα τα παλιά
και την τυχαία γνωριμιά.

Ε - λα λα ε ....

Όπως μια σπίθα σε ολόξερα κλαδιά
και ο Προσκοπισμός φουντώνει αγάπη στην καρδιά
σαν φιλική φωνή σε ερημιά που συγκινεί
δίνει χαρά σ' όποιον ποθεί.

Ε - λα λα ε ....

Σαν το ξένοιαστο πουλί

Σαν το ξένοιαστο πουλί παντού πετώ
σε βουνά και σε λαγκάδια τριγυρνώ
και για όπλο το ραβδί μου
και για στέκι τη σκηνή μου
στο βουνό κατασκηνώνω στο λεπτό.

Γιούπι για για, γιούπι γιούπι για (4)

Στο καΐκι και στην βάρκα σαν βρεθώ
σ' ότι κι αν με συμβουλεύσει ο Αρχηγός
με χαρά θα το εκτελέσω
κι έτσι πάντα θα μπορέσω
στα κατάρτια και στα ξάρτια ν' ανεβώ.

Γιούπι για για, γιούπι γιούπι για (4)

Με θαυμάζουν σαν γυρνώ απ' εκδρομή
με σακκίδιο παγούρι και ραβδί
λέω πάντα την αλήθεια
κι έχω τούτη τη συνήθεια
όπου βρίσκομαι να κάνω το καλό.

Όλο για πιο ψηλά ανεβάσματα

Προχωρούμε, ενωμένοι
Όλο για πιο ψηλά ανεβάσματα
προχωρούμε μ' ένα μας στόχο
και μ' αγάπη στην καρδιά. (2)

Ο στόχος είναι αδελφοσύνη
Όλο για πιο ψηλά ανεβάσματα
κι η αγάπη σαν μόνο μέσο
να βαδίζουμε μπροστά. (2)

Η φιλία, ένας σπόρος
Όλο για πιο ψηλά ανεβάσματα
θα βλαστήσει εκεί μονάχα
όπου η αγάπη κυβερνά. (2)

Χαμογέλα, μη φοβάσαι
Όλο για πιο ψηλά ανεβάσματα
γιατί το γέλιο σαν ανθίζει
ο ήλιος λάμπει στην καρδιά. (2)

Χέρι - χέρι, πλάι -πλάι
Όλο για πιο ψηλά ανεβάσματα
ο ένας πάντα δίπλα στον άλλο
και όλοι πάντοτε μαζί. (2)

Προχωρούμε, ενωμένοι
Όλο για πιο ψηλά ανεβάσματα
με ένα μέσο, μονάχα ένα
την αγάπη στην καρδιά. (2)
(του Χ. Λυγερού)

Τραγούδι της δουλειάς

Εμπρός ας αρχίσουμε όλοι δουλειά
μ' ανάλαφρη καρδιά.
Αυτή θα μας δώσει υγεία, χαρά
εμπρός για τη δουλειά.

Δούλευε, δούλευε, γέλα πολύ
δίχως δουλειά είν' η ζήση πεζή
δουλειά - χαρά, δουλειά - χαρά
όλοι μαζί στη δουλειά.

Η δούλεψη κάνει γερά τα κορμιά
δίνει υγεία, χαρά.
Οι φίλοι γνωρίζονται μέσ' τη δουλειά
είν' η φιλία ιερά.

Δούλευε, δούλευε, γέλα πολύ
δίχως δουλειά είν' η ζήση πεζή
δουλειά - χαρά, δουλειά - χαρά
όλοι μαζί στη δουλειά

Το κέφι σου

Το κέφι σου ποτέ δεν πρέπει να χαλάς
θα βρεις μέσ' τη ζωή εμπόδια πολλά
δουλειά μα και χαρά το σύνθημά σου θα 'ναι
πάντα κεφάτος και πρώτος στη δουλειά.

Μέσ' τη ζωή παιδιά
δεν πρέπει να 'σαι τεμπέλης
πάντα καλή καρδιά
κι έτσι κάνεις ό,τι θέλεις
τρα λα λα ρα λα λα ..

Αν τύχει και θυμώσεις πάντα να γελάς
κατσούφης να μην είσαι ούτε και φουκαράς
ν' ακούς τους πιο μεγάλους που ξέρουν τη ζωή
μην είσαι μπούφος ούτε κι εγωιστής.

Μέσ' τη ζωή παιδιά
δεν πρέπει να 'σαι τεμπέλης
πάντα καλή καρδιά κι έτσι κάνεις ό,τι θέλεις
τρα λα λα ρα λα λα ..
(του Φ. Μαρινάκη)

Ο Κρίκος

Είν' ένας κρίκος γερός δυνατός
όπως ο κύκλος απόψε αυτός
που μας ενώνει σε νέα ζωή
κι έχει το Νόμο πνοή.

Ένας Νόμος, φωτίζει κάθε του βίου πτυχή
ένας Νόμος, κάνει καθένα ευτυχή.

Τι - για - για, τι - για - για, τι - για - για - ω (4)
για - ω, για - ω
τι - για - για, τι - για - για, τι - για - για - ω
για - ω, για - ω
τι - για - για, τι - για - για - ω
(του Α. Κομνηνού)

Θίασος

Στην κατασκήνωση ήρθαμε για άλλη μια φορά
κάθε καινούριο χρόνο σαν και σήμερα
με γέλιο κέφι και χαρά αρχίζουμε δουλειά
βάζοντας στη ζωή μας νέα σύνορα.

Κι αρμενίζαμε στα πέλαγα γυρνώντας στα παλιά
στα παραμύθια ζήσαμε γίναμε ήρωες ξανά
τα παραμύθια παίξαμε κι όλα γίναν αληθινά
και το βραδάκι στήναμε όλοι γύρω απ' τη φωτιά
τα σκηνικά του θίασου π' οδηγούσε πιο μακριά.

Το παραμύθι τέλειωσε σε τούτη την πυρά
έναν καινούριο χρόνο σαν και σήμερα
κι οι φλόγες μας οδήγησαν, μ' αγάπη στη καρδιά
και γράφτηκαν με δάκρυα οι αναμνήσεις μας.

Κι αρμενίζαμε ...
(Χ. Βασιλείου - Αγγ. Ροδοπούλου)

Το μαντήλι του ουρανού

Ιδρώτας στα μάτια κι ο δρόμος μακρύς
σκληρή η ανηφόρα, μα κάπου θα βγεις
διαβάζεις το χάρτη, τον ξέρεις καλά
κι αν ο ήλιος καίει, θα 'ρθει η ακρογιαλιά.

Αν φοράς το μαντήλι, που φοράει ο ουρανός
τότε πρέπει στα μάτια το ίδιο να 'χεις φως (2)

Το κρέας ροδίζει στη θράκα αργά
το κύμα χαϊδεύει την άμμο γλυκά
τα ξύλα καμμένα, καφές στη φωτιά
το βλέμμα χαμένο μέσ' την ξαστεριά.

Αν φοράς το μαντήλι ...

Τους φίλους σου νοιώθεις, σε νοιώθουν κι αυτοί
την ίδια έχετ' όλοι στο σώμα ψυχή
η μέρα χαράζει, μαζί τους ξυπνάς
τον σάκκο στον ώμο, γι' αλλού ξεκινάς.

Αν φοράς το μαντήλι ...
(του Γιάννη Ιωσηφίδη)

Ανίχνευε

Ανίχνευε,
Ψάξε να βρεις τις πιο μικρές χαρές
που ομορφαίνουν αυτήν την πεζή
σκληρή ζωή.

Ανίχνευε
Και μάθε όσα πιο πολλά μπορείς
η γνώση είναι θησαυρός χρυσός
μην το ξεχνάς.

Ανίχνευε
Και τρέχα πάντα πρώτος βοηθός
διώξε τη λύπη, δώσε τη χαρά
σ' όποιον πονά.

Ανίχνευε
Και δώσ' αγάπη μέσ' απ' την ψυχή
σκόρπα παντού το φως και τη ζωή
της νιότης της χρυσής.

Το τραγούδι του 11ου Παγκόσμιου Τζάμπορη

Από την άκρη της γης ξεκινήσαμε
σαν μαγεμένα της άνοιξης πουλιά
και μιαν αυγή τη φωλιά μας εχτίσαμε
στου Μαραθώνα την έρμη ακρογιαλιά.

Τζάμπορη, τζάμπορη
θάλασσα και πεύκο,χώμα και βουνό
τζάμπορη, τζάμπορη
κάποτε θα φτάσουμ' ως τον ουρανό
τζάμπορη, τζάμπορη
μέσ' το πανηγύρι που η ζωή κυλά
τζάμπορη, τζάμπορη
πάντα θ' ανεβαίνουμε όλο πιο ψηλά.

Γεμάτοι νειάτα και φως ορκιστήκαμε
χαρά κι ελπίδα να φέρουμε στη γη
κι όλοι μαζί με λαχτάρα σταθήκαμε
απ' της αγάπης να πιούμε την πηγή.

Τζάμπορη ...

Προσκοπικό έχω πνεύμα

Προσκοπικό έχω πνεύμα
μέσ' το μυαλό (3)
Προσκοπικό έχω πνεύμα
μέσ' το μυαλό όσο ζω.

Προσκοπικό έχω πνεύμα
μέσ' την καρδιά (3)
Προσκοπικό έχω πνεύμα
μέσ' την καρδιά όσο ζω,

Προσκοπικό έχω πνεύμα
μέσ' το μυαλό μέσ' την καρδιά
τριγύρω μου
Προσκοπικό έχω πνεύμα
στο είναι μου, όσο ζώ.

Τον ήλιο έχω στην ψυχή

Τον ήλιο έχω στην ψυχή
το γέλιο στα χείλη
τη ζεστασιά μέσ' την καρδιά
στο στήθος τριφύλλι.

Στον κόσμο όλους ν' αγαπώ
σκοπός μου έχει γίνει
και πάντοτε να προσπαθώ
να ζήσει η ειρήνη.

Τη φύση κι αν πληγώσανε
σε όλο τον κόσμο
θα κάνω να μοσχοβολά
Θυμάρι και δυόσμο.
(Στίχοι του Χ. Βογιατζή)

Η Πράσινη Αλεπού

Μια ημέρα με λιακάδα
βγήκ' η ομάδα με χαρά
εις την εξοχή να πάει
με τραγούδια ζωηρά.

Τραγουδούν οι γλάροι
κι όλα τα παπιά
και σφυρούν οι κούκοι
κι όλα τα φαγκριά.
Τρα - λα - λα - λα ....

Προχωρούμε φορτωμένοι
με σακκίδια και κοντούς
ξάφνου όμως βλέπ' ο Γιώργος
κάπου ίχνη αλεπούς.

Η αλεπού είναι μαύρη
λέει ο Μανωλιός
όχι είναι άσπρη
λέει ο Νικολιός.
Τρα - λα - λα - λα ....

Σοβαρή διαφωνία
εγεννήθηκε ευθύς
μέσα σ' όλη την Ομάδα
τ' Αρχηγού μας του Φαγκρή.

Βρε γιατί μαλώνετε εσείς αυτού
πράσινη παιδιά μου είν' η αλεπού.
Τρα - λα - λα - λα ....

Έρχονται έφιπποι

Έρχονται έφιπποι
και με σαλπίσματα
οι κυνηγοί στο κυνήγι
λάμπει ωχρό το φως
του φεγγαριού ψηλά
και κελαηδούν τα πουλάκια
Παμ - παμ - παράμ - παμ - παμ ...

Να τα σκυλιά ορμούν
και με κραυγές χαράς
κύκλωσαν ένα ελάφι
τρέχει το δύστυχο,
τρέχει και κρύβεται
για να σωθεί απ' τα βόλια.
Παμ - παμ - παράμ - παμ - παμ ...

Φεύγουν οι κυνηγοί,
πάνε στα σπίτια τους
με το πολύ το κυνήγι
σ' ένα παράθυρο,
μια παιδική ματιά
βλέπει με πόνο κι αγάπη.
Μμμ - μμμ ...

Στα ξάρτια ψηλά

Στα ξάρτια ψηλά
στους φάρους και μέσ' τα κανάλια
παντού τριγυρνά
ο ναύτης παντοτεινά.

Σαν το γλάρο μας καμαρωμένος
και πατώντας σχοινί το σχοινί
τα πανιά του λύνει αντρειωμένος
γρήγορος σαν την αστραπή.

Στα ξάρτια ψηλά ...

Και παντού και πάντα ταξιδεύει
με βοριά, με τρικυμία στ' ανοιχτά
νύχτα μέρα όλο κινδυνεύει
στο τιμόνι του ξενυχτά.

Στα ξάρτια ψηλά ...

Ένα τρία πέντε εννιά

Ένα - τρία - πέντε - εννιά
όρτσα ανοίχτε τα πανιά
ένα - τρία - πέντε - οχτώ μου
πάρε αγέρα τ' όνειρό μου.
Ένα - τρία - πέντε - εννιά
με τ' ανέμου τα πανιά
ένα - τρία - πέντε - οχτώ μου
φέρνω τη χαρά του κόσμου.

Μήνυμα μαλαματένιο
πίνω αγέρα δεν χορταίνω (2)
μήνυμα καλό σου φέρνω.

. Η αυγή γεννά το χρώμα
το λουλούδι ανθεί στο χώμα (2)
το τραγούδι ανθεί στο στόμα.

Υψιπέται αετοί

Εμπρός για τα ψηλώματα εμπρός για τις κορφές
φτερά μας δίνει η πίστη μαςκαι φλόγα στις καρδιές (2)
για να πετάξουμε σ' αιθέριες κορυφές.

Υψιπέται αετοί
προχωρείτε - προχωρείτε στην κορφή
προχωρείτε στην κορφή
υψιπέται - υψιπέται αετοί.

Ανατολές χαράζονται και λάμπουν οι ματιές
καινούριοι δρόμοι ανοίγονται καινούριες εποχές (2)
χαρά και φως γεμίζουν όλων οι καρδιές.

Υψιπέται αετοί ...

Θυμήσου όπου πας

Θυμήσου όπου πας
στιγμές χαράς
στιγμές χαράς μαζί με μας
στον κύκλο της πυράς

Τα πουλιά τραγουδούν μαζί μας
παίζουν τ' άστρα με το φως
την πρωινή την προσευχή μας
χαιρόταν κι ο Θεός.

Θυμήσου όπου πας ...

Χρυσαφένιες ηλιαχτίδες
στους γαλάζιους ουρανούς
για μας της φύσης οι σελίδες
σε τόνους γιορτινούς.

Θυμήσου όπου πας ...

Περιπέτειες ωραίες
αναμνήσεις ζωηρές
ονείρου σκιές, φιλίες νέες
αγνές, χρυσές, γερές.

Θυμήσου όπου πας ...

Τραγούδι Προσκόπων Πελοποννήσου

Ένα τραγούδι θα σας πω για τον λεβέντη
τον ασπρομάλλη το Γέρο του Μωριά
και βάλτ' αδέλφια μου για να στηθεί το γλέντι
Τριπολιτσιώτικο κρασί και ψησταριά.
Στήστε χορό παιδιά, κορίτσια και μεγάλοι
κι απόψε ας παίξουμε λαγούτα και βιολιά
κι όλοι μαζί με μια φωνή πάλι και πάλι
ένα τραγούδι ας πούμε τώρα δυνατά.

Γειά και χαρά σας Μωραΐτες αδελφοί
και 'σείς κοπέλες γειά σας
τη λευτεριά η Ελλάδα μας χρωστάει στη λεβεντιά σας
Γειά και χαρά σας Μωραΐτες αδελφοί
που η μάνα αν δεν σας γέννα
ούτ' Άγια Λαύρα θα 'χαμε ούτε εικοσιένα.

Τώρα π' αγέρι δροσερό τη γη φτερώνει
και γέμισαν λουλούδια κάμποι και βουνά
έλα κοντά μας Θοδωρή Κολοκοτρώνη
και πες δυο λόγια που ν' αγγίζουν την καρδιά
Τα όμορφα χρόνια τα παλιά να ξαναζήσουν
και στου Ταΰγετου την πιο ψηλή κορφή
των προγόνων μας οι σκιές χορό να στήσουν
και να τους λέει τ' αγέρι τούτη τη στροφή.

Γειά και χαρά σας Μωραΐτες αδελφοί
και 'σείς κοπέλες γειά σας
τη λευτεριά η Ελλάδα μας χρωστάει στη λεβεντιά σας.

ΚΑΝΟΝΕΣ

Ο Αίολος
Ο Αίολος θυμώνει οι άνεμοι φυσούν
καταστροφή σ' ό,τι κι αν βρουν.

Κράτα Ψηλά
Κράτα ψηλά, κράτα ψηλά
τα ιδανικά, τα Ελληνικά.

Όλα κι αν σβήσουνε
Όλα κι αν σβήσουνε στον κόσμο αυτό
θα ζει παντοτεινά (2)
θα ζει το πνεύμα το Προσκοπικό.

Άη Γιώργη
Άη Γιώργη, καβαλλάρη
δώσε στην καρδιά,
θάρρος, λεβεντιά
χέρια, στήθη, ατσαλένια, για δουλειά.

Νέοι Φίλοι
Νέοι φίλοι είναι σαν τ' ασήμι
μα χρυσάφι είναι οι παλιοί.

Το Κουπί
Τράβα το κουπί,
σκίζε το νερό
ήρεμα, ήρεμα, ήρεμα, ήρεμα
κύλα στον αφρό.

Το Σχοινί
Τράβα το σχοινί,
να 'ρθει ο κορμός
γρήγορα, γρήγορα, γρήγορα, γρήγορα
φωνάζει ο αρχηγός.

Το τραίνο
Όταν μέσ' το τραίνο
ψάχνεις για το φρένο
τράβα το κορδόνι,
που βρίσκεται ψηλά.

Μαζί ξεκινήσαμε

Μαζί ξεκινήσαμε ατέλειωτο δρόμο
ω γειά χαρά
Κρατώντας πιστό φυλαχτό μας το Νόμο
ω γειά χαρά

Γειά χαρά, γειά χαρά - γειά χαρά - γειά χαρά
θά 'μαστε μαζί
γειά χαρά, γειά χαρά - γειά χαρά - γειά χαρά
είμαστε πιστοί.

Κι αν θύελλες έρθουν να κρύψουν τ' αστέρια
ω γειά χαρά,
γνωρίζουμε 'μείς να βαδίζουμε στέρια
ω γειά χαρά

Γειά χαρά, γειά χαρά - γειά χαρά - γειά χαρά
θά 'μαστε μαζί
γειά χαρά, γειά χαρά - γειά χαρά - γειά χαρά
είμαστε πιστοί.
(της Ν. Κουντούρη)

Τα άρθρα του Νόμου μας

Πρόσκοπος θα πει να είσαι
εύθυμος και γελαστός
Έσο Έτοιμος για πάντα
και στο Νόμο σου πιστός.

Ω-ω-ω, ω-λα λα τήρια,
ω λα λα κούκου (1)
ω λα λα τήρια ω.

Πάντα πρώτος στην αλήθεια
και παντοτεινά πιστός
χρήσιμος και φίλος σ' όλους
στους Προσκόπους αδελφός.

Ω-ω-ω, ω-λα λα τήρια,
ω λα λα κούκου (2)
ω λα λα τήρια ω.

Ευγενής προς τον καθένα
προστατεύει τα φυτά
υπακούει στους μεγάλους
εύθυμος παντοτεινά.

Ω-ω-ω, ω-λα λα τήρια,
ω λα λα κούκου (3)
ω λα λα τήρια ω.

Κάνει πάντα οικονομίες
εγκρατής και καθαρός
και γενναίος στην ψυχή του
είν' αποφασιστικός.

Ω-ω-ω, ω-λα λα τήρια,
ω λα λα κούκου (4)
ω λα λα τήρια ω.

Βάδιζε μπροστά συνεχώς

Βάδιζε μπροστά συνεχώς
κοίταζε πάντα στο φως
χαμογέλα δεν είν' αργά
έχεις ψυχή έχεις καρδιά.

Ψάχνε μέσα σου συνεχώς
γύρω σου υπάρχει το φως
δίπλα σου τ' άλλα παιδιά
υπάρχει ακόμα ανθρωπιά.

Η ζωή κυλά συνεχώς
φρόντιζε να είσαι στο φως
πίστευε πως δεν είν' αργά
μείνε νέος παντοτεινά.

Δούλευε μ' ένα σκοπό
κάν' τον κόσμο τούτον εδώ
πιο καλό απ' ότι τον βρεις
προσπάθησε εσύ κι εμείς.
(του Σ. Πολυχρονιάδη)

Καρδιές Προσκοπικές

Στις πλαγιές φυτεύουμε καρδιές
και τις ρίζες των ψηλών ιδανικών
Στις καρδιές λουλουδιάζουν ευωδιές
που σκορπάνε πικρίες κακών καιρών.

Ολλαρί, λαρία ολλαρά
λάριο, λαλλαρια ρίο (2)

Κορυφές ανεβαίνουμε ψηλές
και ξεχνούμε τις κακίες χαμηλά
Στα ψηλά όλο λεύτερες πνοές
που δροσίζουν την Πατρίδα τη γλυκειά.

Ολλαρί, λαρία ολλαρά
λάριο, λαλλαρια ρίο (2)
(του Γ. Ιωαννίδη)

Στην Κατασκήνωση

Στην κατασκήνωση στις εκδρομές παιδιά
στου στρατοπέδου γύρω - γύρω τη φωτιά
μακριά απ' την πόλη και επάνω στα βουνά
τραγουδάμε με χαρά.

Να η ζωή που δεν τη νοιώθει
όποιος δεν έζησε μαζί μας
όποιος δεν είδε τη ζωή μας
πάνω στα ψηλά βουνά.

Πάλι θα φύγουμε να βρούμε τη χαρά
κει που δεν βρίσκεται ανθρώπου πατησιά
στ' άγρι' Ολύμπου και στης Οίτης τις κορφές
στα λαγκάδια, στις πλαγιές.

Να η ζωή που δεν τη νοιώθει
όποιος δεν έζησε μαζί μας
όποιος δεν είδε τη ζωή μας
πάνω στα ψηλά βουνά.

Σε μια δουλειά ενωμένοι

Ας δώσουμε το χέρι
για συνεχή δουλειά
χειμώνα - καλοκαίρι
με μια καρδιά εμπρός παιδιά
χειμώνα - καλοκαίρι
εμπρός παιδιά, δουλειά.

Σε μια δουλειά ενωμένοι
μέσ' τον Προσκοπισμό
πιστοί κι αδελφωμένοι
σ' ένα σκοπό, ιδανικό
πιστοί κι αδελφωμένοι
σ' ένα σκοπό, ιερό.

Στην σκέψη, την πνοή μας
του Έθνους η ακμή
ας είναι της ζωής μας
καρδιάς παλμοί κάθε στιγμή
ας είναι της ζωής μας
καρδιάς παλμοί, πνοή.

Πριν καλά ο ήλιος βγει

Πριν καλά ο ήλιος βγει
(γιού καϊντί - γιού καϊντά)
όλοι μας πρωί - πρωί
(γιού καϊντί - καϊντά)
από τις σκηνές θα βγούμε
και αμέσως τραγουδούμε:

Είμαστε Πρόσκοποι,
πάντοτε χαρούμενοι
είμαστε Πρόσκοποι
πάντα γελαστοί.

Και αρχίζουμε μαζί
(γιού καϊντί - γιού καϊντά)
όλοι τη γυμναστική
(γιού καϊντί - αϊντά)
τη σημαία χαιρετάμε
και αμέσως τραγουδάμε:

Είμαστε ...

Το κακάο ψήνεται
(γιού καϊντί - γιού καϊντά)
πίνεται δεν πίνεται
(γιού καϊντί - αϊντά)
θα καθίσουμε να φάμε
και αμέσως τραγουδάμε:

Είμαστε ...

Και το βράδυ στη φωτιά
(γιού καϊντί - γιού καϊντά)
διασκέδαση παιδιά
(γιού καϊντί - αϊντά)
παίζουμε πολύ, γελάμε
και αμέσως τραγουδάμε:

Είμαστε ...

Τα λόγια

Μέσ' τη ζωή σου κάποια στιγμή
είπες τα λόγια με σκέψη αγνή
είπες τα λόγια που είπα κι εγώ
αυτό με κάνει μαζί σου αδελφό.

Κάνω σκοπό μου όπου βρεθώ
σε κάθε ανάγκη να βοηθώ
κάνω σκοπό μου να 'ρθει η αυγή
τα ίδια λόγια να πει όλη η γη.

Θά 'ρθουνε ώρες, ώρες σκληρές
όπου οι καρδιές πρέπει να 'ν' τολμηρές
κείνες τις ώρες πέστα ξανά
αυτά τα λόγια, τα παντοτεινά.

Κάνω σκοπό μου ...

Μην τα ξεχάσεις, όπου κι αν πας
μέσ' την καρδιά σου να τα κρατάς
κι αν το μυαλό σου δεν συμφωνεί
με της καρδιάς να μιλάς τη φωνή.

Κάνω σκοπό μου ...
(του Γιάννη Ιωσηφίδη)

Δρόμος ανιχνευτικός

Διαβάτης γερός, περπατώ στη ζωή
είν' ο δρόμος μου απλός, χαρωπός
είν' ο δρόμος ανιχνευτικός. (2)

Με το Νόμο οδηγό στη ζωή προχωρώ
κι έχω μόνο σκοπό, να βοηθώ
να βοηθώ καθένα για καλό. (2)

Βλέπω πάντα πλατειά και με μία ματιά
αντικρύζω ψηλές, κορυφές
κορυφές ιδανικών χρυσές. (2)
(του Α. Κομνηνού)

Την Ιστορία

Την ιστορία την γράφουν μόνο
όσοι δεν φεύγουν ποτέ - ποτέ
μπροστά στη λύπη, μπροστά στον πόνο
οι νικητές, οι νικητές!

Αυτοί που ξέρουν να πολεμάνε
στήθος με στήθος κάθε φορά
αυτοί που ξέρουν πως να νικάνε
την συμφορά, την συμφορά!

Αυτοί που ξέρουν κόσμους να χτίζουν
πως ν' αγαπιούνται σαν αδελφοί
όταν οι άλλοι γύρω σκορπίζουν
καταστροφή, καταστροφή!

Αυτοί που ξέρουν στ' ανεμοβρόχι
ως τη γαλήνη της προσευχής
αυτοί που ξέρουν να λένε όχι
κι άλλος κανείς, κι άλλος κανείς!

Την ιστορία την γράφουν μόνο
με την αγάπη, μόνο μ' αυτή
ώρα την ώρα, χρόνο με χρόνο
οι Χριστιανοί οι Χριστιανοί!

Που πας

Στον Προσκοπισμό ήρθαμε όλοι
να ζήσουμ' ωραία ζωή
να ζούμε τη μέρα μας όλη
στα δάση και την εξοχή.

Πού πας; πού πας;
έλα να ζήσεις μαζί με μας
πού πας; πού πας;
έλα να ζήσεις με μας.

Μέσ' τη συντροφιά μας θα μάθεις
να είσαι παντού γελαστός
σκοπό της ζωής σου θε να 'χεις
να είσαι με όλους καλός.

Πού πας ...

Θα μάθεις να βρίσκεις το δρόμο
στα άγνωστα και σκοτεινά
βοήθεια θε νά 'χεις το Νόμο
και τ' άστρα τα παντοτεινά.

Πού πας ...
(των Τ. Γκαζιάνη, Μ. Χατζηλία, Δ. Αλεξάτου)

Τυρολέζικο

Μια συντροφιά από Προσκόπους κινά
για ν' ανεβεί πιο ψηλά στα βουνά.
Γιο - λα - λαΐ, γιο - λα - λα - ω
γιο - λα - λα - αψαμψα, γιο - λα - λα - ω

Στο μονοπάτι που πάει στην κορφή
βρήκαν δυο φίλους που είχαν χαθεί.
Γιο - λα - λαΐ ...

Κι έτσι βρεθήκανε όλοι μαζί
και δεν χαθήκανε οι δυο χαζοί
Γιο - λα - λαΐ ...

Και αρχινάνε αμέσως κραυγές
σαν του τυρόλου και πιο δυνατές.
Γιο - λα - λαΐ ...

Το αστεράκι

Πάντα ψηλά σαν κοιτάζεις
μέσ' το σκοτάδι θα βρεις
ένα μικρό αστεράκι
για να οδηγηθείς.

Θε να σου δείχνει το δρόμο
στο Νότο και στο Βορρά
κι άμα το βρεις μη φοβάσαι
όλα θα πάνε καλά.

Γιο - λα - ρι - α (3)
Γιο - λα - λα - ρι - α - λα - ο

Θάρρος Πρόσκοπέ μου
σφίξε την καρδιά
πάρε εμπρός το δρόμο
δίχως ακεφιά.

Κι όταν το σκοτάδι
γύρω θα χαθεί
η ζωή μπροστά σου
θα φέγγει χαρωπή.

Η Πηγούλα

Πρόσεξε πηγούλα ασημένια
που κυλάς απ' το βουνό
το τραγούδι σου το μαγεμένο
μη με κάνει και χαθώ

Γιουπλαγί - γιουπλαγιά
αδέρφια έχω τα βουνά
Γιουπλαγί - γιουπλαγιές
κι αδερφούλες τις πηγές

Εμένα έχε πάντα για σημάδι
στο βουνό σαν ανεβείς
κι αν σου τύχει να λοξοδρομήσεις
μη φοβάσαι μη χαθείς

Γιουπλαγί ....

Την πηγή αν θ' ακολουθήσεις
θα βγεις σε μικρό χωριό
που παιδιά 'κεί μέσα θ' αντικρύσεις
με αδελφικό σκοπό.

Γιουπλαγί ....

Τι χαρά

Τι χαρά, τι χαρά
σκίζει η βάρκα τα νερά
κι απαλή κι απαλή
τρέχει σαν πουλί.

Το τραγούδι μας παιδιά
π' αντηχεί στη σιγαλιά
χαρωπό - χαρωπό
ζωηρό, τρελλό.

Στα κουπιά, στα κουπιά
λάμνετε άκοπα παιδιά
να εκεί, να εκεί
τ' όμορφο νησί

Στ' ακρογιάλι καρτερούν
οι δικοί μας να μας δουν
στα κουπιά, στα κουπιά
λάμνετε γερά.

Η Φρεγάτα

Ήτανε μια φρεγάτα παιδιά,
ήτανε μια φρεγάτα
γλάρο τη λέγανε,
φτιάξε μια καντηλίτσα
γλάρο τη λέγανε,
κάνε μια ψαλλιδιά.

Στο πρώτο της ταξίδι παιδιά
στο πρώτο της ταξίδι
όλα πάνε καλά,
κάνε μια καντηλίτσα
όλα πάνε καλά,
κάνε μια ψαλλιδιά.

Στο δεύτερο ταξίδι παιδιά
στο δεύτερο ταξίδι
κοπήκαν τα σχοινιά,
κάνε μια καντηλίτσα
κοπήκαν τα σχοινιά,
κάνε μια ψαλλιδιά.

Στο τρίτο της ταξίδι παιδιά
στο τρίτο της ταξίδι
σχιστήκαν τα πανιά,
κάνε μια καντηλίτσα
σχιστήκαν τα πανιά,
κάνε μια ψαλλιδιά.

Στο τέταρτο ταξίδι παιδιά
στο τέταρτο ταξίδι
εμπήκανε νερά,
κάνε μια καντηλίτσα
εμπήκανε νερά,
κάνε μια ψαλλιδιά.

Το πλήρωμά της όλο παιδιά
το πλήρωμά της όλο
πνίγηκε στα ρηχά,
κάνε μια καντηλίτσα
πνίγηκε στα ρηχά,
κάνε μια ψαλλιδιά.

Εσώθηκε ένας μόνο παιδιά
εσώθηκε ένας μόνο
χωρίς να κολυμπά,
κάνε μια καντηλίτσα
χωρίς να κολυμπά,
κάνε μια ψαλλιδιά.

Πηδώντας βράχο - βράχο παιδιά
πηδώντας βράχο - βράχο
έφθασε στη στεριά,
κάνε μια καντηλίτσα
έφθασε στη στεριά,
κάνε μια ψαλλιδιά.

Τζουμπαλάγια

Τα ταμ- ταμ μέσ' τη ζούγκλα ηχούνε
κι οι Ινδοί με χαρά τραγουδούνε
κι ο αρχηγός τους το Μαύρο Τσακάλι
νικητής θα γυρίσει και πάλι.

Τζουμπαλά - Τζουμπαλά - Τζουμπαλάγια
αρχηγέ των Ινδών Τζουμπαλάγια (2)

Η φωτιά εις το μέσον αναμμένη
κι οι Ινδοί γύρω γύρω μαζεμένοι
κι ο αρχηγός τους το Μαύρο Τσακάλι
το χορό αρχινάει και πάλι.

Τζουμπαλά ...

Η φωτιά πια τη λάμψη έχει χάσει
κι ο αρχηγός τους πηγαίνει να πλαγιάσει
οι Ινδοί φεύγουν τώρα κουρασμένοι
και ο μάγος μονάχος απομένει

Τραγουδά σιγά - σιγά και κάνει μάγια
αρχηγέ των Ινδών Τζουμπαλάγια

Τζουμπαλά ...

Φλόγα Ελληνική

Φλόγα, φλόγα Προμηθέως, φλόγα Ελληνική
φλόγα, φλόγα νέας δόξης, φλόγα ιστορική
φέγγε δρόμους αρετής και καθήκοντος τιμής
δείχνε δρόμους ηθικής, π' ακολουθούμε 'μείς.

Φλόγα, φλόγα, φλόγα, φλόγα,
φλόγα Ελληνική
Φλόγα, φλόγα, φλόγα, φλόγα,
φλόγα Ιστορική

Φλόγα, φλόγα που φλογίζεις λευτεριάς πυρσούς
φλόγα, φλόγα ας φωτίζεις σκλάβους αδελφούς
με πυρπολητών δαυλούς κατενίκησες εχθρούς
και σαν φως πολιτισμού εδίδαξες λαούς.

Φλόγα, φλόγα ...

Η μέρα πάει

Η μέρα πάει,
ο ήλιος πάει
στα βουνά, πέφτει η νύχτα βαθιά
σκοτεινιάζει
κι ο Θεός μας φυλάει,
μας φυλάει.

Χριστέ στις σκηνές μαζεμένοι

Χριστέ στις σκηνές μαζεμένοι
μέσα στης νύχτας τη σιγή
οι Πρόσκοποι ψάλλουν στον Πλάστη
μια προσευχή ευλαβική.

Εσύ που έπλασες τον κόσμο
και στα πουλιά δίνεις τροφή
φάνου σπλαχνικός στα παιδιά Σου
κι οδήγα μας στην αρετή.

Όλοι ερχόμαστε προς Εσένα
την Πηγή της αιώνιας ζωής
πρόσδεξε τη δέησή μας
που βγαίνει απ' την ψυχή μας
Συ του κόσμου ο Λυτρωτής.
(Στίχοι Π. Περρωτής)

Τραγούδι αποχωρισμού

Μήπως πρέπει να φύγουμε
χωρίς ελπίδα πια
πως θα ξανανταμώσουμε
και πάλι με χαρά.

Όχι δεν χωριζόμαστε
για πάντοτε παιδιά
μα θα ξαναβλεπόμαστε
αδέρφια μου συχνά.

Και τώρα ας ενώσουμε
τα χέρια όλοι μαζί
και αλυσίδα ας πλέξουμε
αγάπης δυνατή.

Όχι δεν χωριζόμαστε ...

Παλιό κι ωραίο παρελθόν
που ζήσαμε μαζί
ας είναι για παράδειγμα
στη νέα μας ζωή.

Όχι δεν χωριζόμαστε ...

Και ο Θεός π' αδιάκοπα
μας βλέπει από ψηλά
θα μας ενώσει κάποτε
όλους μαζί ξανά.

Όχι δεν χωριζόμαστε ...
(Μουσική: Auld Lang Syne, Στίχοι: Π. Περρωτής)