Στις 6 Οκτωμβρίου 1943 ένας λόχος ΕΛΑΣιτών του 36ου Συντάγματος της ΧΙΙΙ Μεραρχίας απόκρουσε αποτελεσματικά επίθεση 700 ανδρών των Ες-Ες έξω από τη Μακρακώμη. Οι Ούννοι με 71 αυτοκίνητα , 3 τάνκς , 4 αλυσιδο φόρα και 4 κανόνια , ξεκίνησαν για να πατήσουν το λίκνο του αντάρτικου , το Καρπενήσι. Οκτώ ώρες κράτησε η μάχη αυτή. τα γύρω υψώματα και η ίδια η Μακρακώμη ανασκάφτηκαν κυριολεκτικά από τα εχθρικά πυροβόλα και τους όλμους. Μα τελικά ο εχθρός δεν πέρασε. Αναγκάστηκε ηττημένος , με βαριές απώλειες να επιστρέψει στη Λαμία.Οι λίγοι ΕΛΑΣίτες τους θέρισαν με το νέο οπλισμό που είχαν πάρει αφοπλίζοντας λίγες μέρες πριν τους Ιταλούς μετά τη συνθηκολόγησή τους. Η Θρυλική αντάρτισσα Θύελλα πολέμησε πλάι στους συντρόφους της παλικαρίσια και διακρίθηκε. Ο ΕΛΑΣ στη μάχη αυτή είχε ένα νεκρό το Β.Δροσίνη. Επέτειο αυτής της μάχης γιορτάζουν , με πρωτοβουλία του Δημάρχου και του Δημοτικού συμβουλίου , οι Μακρακώ μιτες κάθε χρόνο στις 6 Οκτωμβρίου στο χώρο του Ηρώου όπου γίνεται επι μνημόσυνη δέηση και προσκλητήριο των νεκρών του πολέμου 1940-41.
Τον Απρίλιο του 1941 οι Γερμανοί εισέβαλαν στη Μακρακώμη και συγρόνως κατέφθασαν και οι Ιταλοί. Η κωμόπολη κάτω από τη διπλή κατοχή, πέρασε μέρες τρόμου , άγχους και δοκιμασιών. Επιτάξεις , έρευνες , εκτοπίσεις , περιο ρισμοί της κυκλοφορίας , θανατικές εκτελέσεις είχαν μπει στην ημερίσια διάταξη. Οι περισσότεροι κάτοικοι της Μακρακώμης είχαν φύγει προς τα ορεινά χωριά των γύρω βουνών για ασφάλεια.Ομως η πατριωτική και εθνική ψυχή της κωμόπολης παρέμενε ανίκητη προσδοκώντας μια γρήγορη απελευθέρω ση. Η κωμόπολη στη διάρκεια της κατοχής δε στερήθηκε τρόφιμα σε μεγάλο βαθμό γιατί η περιοχή είναι καθαρά γεωργική και κτηνοτροφική.