Διαχωρισμός και ομαδοποίηση κατά Schelling

Εισαγωγή

Το 1971 ο Αμερικανός οικονομολόγος Thomas Schelling παρουσίασε ένα μοντέλο ατομικής συμπεριφοράς που εξηγούσε την αυθόρμητη φυλετική ομαδοποίηση χωρίς ρητή βούληση για φυλετικό διαχωρισμό. Η φυλετική ομαδοποίηση είναι ένα σύνηθες φαινόμενο το οποίο πολλά κράτη, αλλά και κοινότητες (σχολεία, εκκλησίες, κλπ.), προσπάθησαν να καταπολεμήσουν με διάφορα πολιτικά μέσα, αλλά με περιορισμένη επιτυχία. Το μοντέλο του Schelling εξηγεί αυτή τη δυσκολία με βάση μία απλή ψυχολογική παράμετρο "ανοχής": ένα άτομο μπορεί να ανεχθεί μέχρι έναν αριθμό ανομοίων ατόμων γύρω του, ειδάλλως μεταναστεύει σε άλλη θέση. Στην παρακάτω εικόνα φαίνονται δύο στιγμιότυπα ενός πληθυσμού τριων ειδών (που απεικονίζονται ως πράσινα, κόκκινα και μπλε, αντίστοιχα): (α) αριστερά φαίνεται μία αρχική τυχαία κατάσταση όπου κάθε άτομο είναι τοποθετημένο σε μία τυχαία θέση μέσα σε ένα διδιάστατο περιβάλλον (2D-grid), (β) δεξιά φαίνεται η κατάσταση του ίδιου πληθυσμού μετά από 40 βήματα όπου τα άτομα εφαρμόζουν τον παραπάνω κανόνα ανοχής.

 
Εικόνα 1. Ομαδοποίηση κατά Schelling


Γενική προδιαγραφή του μοντέλου Schelling

Η απλούστερη μορφή του μοντέλου συμπεριφοράς ενός ατόμου είναι η παρακάτω, όπου similar είναι ο αριθμός των γειτονικών ατόμων του ίδιου τύπου. Εφόσον τα άτομα είναι τοποθετημένα σε ένα διδιάστατο χώρο όπως φαίνεται στην εικόνα 1, οι γείτονες είναι 4 (πάνω, κάτω, αριστερά, δεξιά) ή 8 (οι προηγούμενοι 4 συν όσοι είναι τοποθετημένοι στις διαγώνιες θέσεις, πάνω-αριστερά κλπ.).


Εάν ο αριθμός των ομοίων είναι τουλάχιστον η τιμή της παραμέτρου threshold (κατώφλι ανοχής), τότε το άτομο είναι ευτυχές (happy) και παραμένει στη θέση του, ειδάλλως μετακινείται σε μία τυχαία κενή θέση στο περιβάλλον.

Ενας εναλλακτικός ορισμός της ανοχής (και της αντίστοιχης ευτυχίας) ορίζει ένα σχετικό (relative) και όχι απόλυτο (absolute) κατώφλι ανοχής, όπου ο αριθμός των ομοίων συγκρίνεται με το συνολικό αριθμό των γειτόνων (έως 4 ή 8, στην περίπτωση του διδιάστατου grid).


Αλλες παράμετροι ή παραλλαγές του βασικού μοντέλου είναι οι εξής:

Οι εικόνες 2 έως 5 παρουσιάζουν διάφορους σχηματισμούς που έχουν προκύψει από την ίδια τυχαία αρχική κατάσταση, αλλά με διαφορετικές παραμετροποιήσεις.

 
 

Εικόνα 2. Πληθυσμός 2000 ατόμων 3 τύπων (πράσινος, κόκκινος, μπλε) που ακολουθεί το βασικό απόλυτο μοντέλο ανοχής. (α) Πάνω αριστερά: Threshold = 2, (β) Πάνω δεξιά: Threshold = 3, (γ) Μέση αριστερά: Threshold = 2 και 8 γείτονες (αντί 4), (δ) Μέση δεξιά: Threshold = 3 και βάθος οπτικού πεδίου = 2 (αντί 1), (ε) Κάτω: Σύγκριση της εξελιξης στο χρόνο του ποσοστού των ευτυχισμένων ατόμων στις περιπτώσεις (α) και (β). Κάθε εικόνα έχει προκύψει μετά από 100 κύκλους. Στη δεύτερη και στην τρίτη περίπτωση υπάρχει καθόλου ή πολύ μικρή αντιληπτή σύγκλιση.

 
Εικόνα 3. Πληθυσμός 3000 ατόμων 5 τύπων (πράσινος, κόκκινος, μπλε, μαύρος, μωβ) που ακολουθεί το σχετικό μοντέλο ανοχής με τυχαία μετανάστευση (migrate random αντί migrate empty).(α) Αριστερά: Threshold = 55% για 200 κύκλους, (β) Δεξιά: Threshold = 45% για 100 κύκλους. Η δεύτερη περίπτωση (χαμηλότερο threshold) οδηγεί σε μικρότερες ομάδες.

 
Εικόνα 4. Πληθυσμός 1500 ατόμων 5 τύπων (πράσινος, κόκκινος, μπλε, μαύρος, μωβ) που ακολουθεί το σχετικό μοντέλο ανοχής με Threshold = 45% και τυχαία μετανάστευση (migrate random αντί migrate empty).(α) Αριστερά: Κίνηση τύπου fly για 100 κύκλους, (β) Δεξιά: Σύγκριση της εξέλιξης στο χρόνο του ποσοστού των ευτυχισμένων ατόμων στις περιπτώσεις κίνησης τύπου fly (α) και τύπου walk (200 κύκλοι). Η κίνηση τύπου walk οδηγεί σε πιο αργή σύγκλιση.


Εικόνα 5. Πληθυσμός 1500 ατόμων 5 τύπων (πράσινος, κόκκινος, μπλε, μαύρος, μωβ) που ακολουθεί το σχετικό μοντέλο ανοχής με Threshold = 45%, βάθος οπτικού πεδίου = 2 (αντί 1), 8 γείτονες (αντί 4) και θόρυβο 10%. Ο πληθυσμός σταθεροποιείται σε πολύ μεγαλύτερες ομάδες από ό, τι με τις προηγούμενες παραμετροποιήσεις και ειδικά χωρίς θόρυβο.

Τέλος, άλλες πιο πολύπλοκες και ενδιαφέρουσες παραλλαγές του βασικού μοντέλου μπορούν να κατασκευασθούν με προσθήκη δυνατοτήτων μνήμης, προσαρμογής κλπ.


Υλοποίηση της πλατφόρμας

Με scrolling της περιοχής στα αριστερά, εμφανίζονται νέες συνιστώσες ελέγχου όπως φαίνεται στην παρακάτω εικόνα:

Εγχειρίδιο χρήσης

Η οθόνη του applet παρουσιάζει μία σημειωμένη περιοχή στα δεξιά όπου παρουσιάζονται τα άτομα του προσομοιωμένου πληθυσμού. Ο χρήστης μπορεί με κλικ πάνω σε μία θέση να δει πόσοι και ποιοί agents υπάρχουν στη θέση αυτή: συγκεκριμένα ανοίγει ένα παράθυρο που εμφανίζει τη λίστα των agents στη θέση αυτή. Η αριστερή πλευρά περιλαμβάνει έναν αριθμό συνιστωσών ελέγχου της προσομοίωσης:

Οι δυνατότητες αυτές της πλατφόρμας επιτρέπουν στο χρήστη να πειραματισθεί συστηματικά με διάφορες παραλλαγές πληθυσμών και συμπεριφορικών μοντέλων, με αρχικές συνθήκες και παραμετροποίηση της επιλογής του.


Τελευταία ενημέρωση 2 Ιανουαρίου 2015.
Στείλτε μου mail (etzafestas@phs.uoa.gr)